Kızıl Goncalar dizisi, ilk bölümünün 15 milyon liralık maliyetiyle “Türk televizyon tarihinin en pahalı dizisi” diye ekrana sürüldüğünde hayret etmiştim. Zira plato, kostüm, dekor, aksesuar gerektiren bir dönem dizisi değildi. Özel efekt kullanılan aksiyon sahneleri de yoktu. Tarikat hayatını irdeleyen alelâde bir dizinin bu kadar pahalıya mal olması beni çok şaşırtmıştı.
Meğer bütçenin neredeyse tamamını oyuncu ücretleri oluşturuyormuş. İşte oyuncuların bölüm başına aldıkları paralar: Sadi Hüdayi (Erkan Avcı) 400 bin, Hasna (Selen Öztürk) 500 bin, Naim (Mert Turak) 500 bin, Zeynep (Mina Demirtaş) 300 bin, Cüneyd (Mert Yazıcıoğlu) 700 bin, Meryem (Özgü Namal) 1 milyon 200 bin, Levent (Özcan Deniz) 2 milyon 250 bin lira. Bu ücretleri 4’le çarptığınızda ellerine geçen aylık ücreti hesaplamayı da sizlere bırakıyorum.
Bu listeyi, durumu Maliye’ye gammazlamak için vermedim tabii ki. Amacım, televizyon sektörünün eriştiği ekonomik boyuttan sizleri haberdar etmek.
Bu arada benim aldığım yıllık ücretin iki katını bir ayda alan başrol oyuncularının performanslarını bu köşede eleştirmeyi de bırakacağım sanırım. Maazallah çarpılırım vallahi!..
Osimhen’in sırrınıaçıklıyorum
Eğer İcardi sakatlanmasa ve yerine Osimhen transfer edilmese Galatasaray bu sezon zor şampiyon olurdu. Zira Osimhen adeta tek başına takımı sırtlayıp, zirveye taşıdı.
Bunu sadece göz kamaştırıcı gol ve asist istatistiği için söylemiyorum. Onu benim için değerli kılan, bitmez tükenmez kazanma hırsı ve yenilgiyi asla kabullenmeyen savaşçı karakteri. Öyle ki, en umutsuz anlarda sahne alıp, tüm takımı ateşleyen bir jeneratör gibi çalışıyor.
Peki bu karakter nasıl gelişti? Bunu anlamak için onun hayat hikayesini dikkatlice incelemek gerekiyor.
Osimhen, Lagos’un çöplük olarak kullanılan bir mahallesinde 7 kardeşiyle birlikte yoksulluk içinde yaşadı. Kardeşleriyle birlikte çöplükte bulduklarını satarak ailesinin geçimini sağladı. Kalan zamanında otoyolda su sattı, komşuların ayak işlerini yaptı, çöp döktü, çim biçti.
Kardeşler geriye kalan saatlerde ise futbol oynuyorlardı. Yalınayak… Osimhen’in kız kardeşi, onun büyük yeteneğini keşfedip, çöplükten bulduğu yırtık bir ayakkabıyı dikerek kardeşinin futbol kariyerini başlattı…
Yoksulluktan gelenler “kazanmanın” değerini daha iyi bilirler. İşte Osimhen’in sırrı bundan ibaret…
“Babama iğne batmasın”
İki gündür kulağımda 4 yaşındaki şehit kızı Alya’nın cenazedeki sözleri çınlıyor: “Ama iğne batınca babamın canı acır…”
Alya’nın yakasına şehit babası Uzman Çavuş Önder Özen’in fotoğrafını iğnelemişlerdi. Alya olan bitenin farkında değildi doğal olarak. Onun tek derdi o iğnenin, fotoğraftaki babasının kafasına batırılmış olmasıydı. Görevli subay ablası hemen duruma müdahale etti: “Yok acımaz ama ben iğneyi yine de biraz yukarıdan batırayım…”
4 yaşındaki Alya’yı teselli etmek o an için kolaydı. Ama aklı bir şeylere erdiği ve olan biteni idrak ettiği gün yüreğine batacak binlerce iğneyi biraz daha yukarıdan takacak kimse olmayacaktı.
İşte bunun için terörsüz Türkiye’yi inşa etmek zorundayız. Kalleş pusular, sinsi mayınlar artık iğne olup minik Alya’ların yüreğine batmasın diye…
Gaf kürsüsü
7 yılda İBB’nin meclis toplantılarına sadece 23 kez giden Ekrem İmamoğlu, Le Meridien Oteli’ne 6 ayda 45 kere gitmiş!
Zap’tiye
Köylerimizde yeni el sanatları…
Ne demiş?
“Osimhen’i sanki bütün hafta kafeste tutuyorlar. Sahaya çıkınca durduramıyorlar adamı…” (Tümer Metin’den Futbolun 100’ü programında ilginç yorum)
Haber Kaynak : SABAH.COM.TR
“Yayınlanan tüm haber ve diğer içerikler ile ilgili olarak yasal bildirimlerinizi bize iletişim sayfası üzerinden iletiniz. En kısa süre içerisinde bildirimlerinize geri dönüş sağlanılacaktır.”
News
